lunes, 8 de agosto de 2005

Jiuckismo

. . .Estoy roto, cansado de esperar. Harto de que no valla a pasar ya... pero es que hay muchas cosas que lo impiden. Ahora mismo hay tantas que no lo hacen posible... ahora hay tanto que podría hacerlo fracasar... Ya ha pasado antes, pero yo no puedo esperar... Lo necesito de verdad y lo espero en mi soledad... Es que de verdad, ya no puedo más. Sólo tengo 17 años, pero no lo aguanto más. ¿Qué haré sin ti? ¿Cómo puedo vivir sin ti? Es todo demasiado difícil. Sufro todos los días y ni aun así consigo nada. Te distribuyo como si de un simple eslogan se tratase, pero ni así me escuchan de verdad, ¿es que ya ni si quiera me van a escuchar? Es que no lo aguanto, es insoportable, porque sé que tú eres la verdad y que contigo el futuro y la historia serán claros de verdad, pero por desgracia no todos lo pueden ver tan claro, porque nadie comparte mi soledad; nadie comparte mi punto de vista, ya que nadie puede verte de verdad. No es tan difícil que la gente se comporte como toca. Yo sé y puedo hacerlo, de hecho lo hago y no me molesta, lo hago porque yo quiero, porque pienso que es natural. Pero por culpa del otro nadie lo verá con suficiente claridad. Todo el mundo roba, todo el mundo rompe, es maleducado, ansia poder, mata, pega, quiere, gasta, arranca, malgasta, ensucia, odia, desprecia, insulta y, sobretodo, todos son idiotas de verdad. ¿Por qué? Yo los mataría a todos y así se acabaría esta pesadilla de una vez por todas, pero si hago eso casi que me quedaría solo en este mundo. Porque por suerte o por desgracia soy uno de los pocos que te ve con claridad. No puedo hacer nada ante la necedad, ni ante la desigualdad, ni ante la corrupción, destrucción, barbarie, esclavismo, polución ni ante la obesidad tan patente estos años de "Mc" Donalds y Coca-Cola, pero qué le vamos a hacer... habrá que soportarlo un poco más. Pero siempre seguiré luchando, porque sé que vales de verdad y que contigo, donde el sol se esconde para dar paso a la noche, nace un nuevo ocaso. Pero la noche seguirá siendo tan bonita como el día, porque la disfrutaremos de verdad. No me quedaré espectante a que pase una nueva desgracia, no sufriré de insomnio porque podré vivir mi vida de verdad.

. . .Aunque sea una pena el que no pueda tenerte, que sepas que si algún día vienes te arroparé de verdad, aunque mientras tanto, acuérdate de que siempre te protegeré, porque sé que eres la verdad.

. . .Te quiero Jiuckismo.

5 comentarios:

  1. Debo aclarar que me siento neo-marxista-nietzschiano con bases kantianas y unas pinceladas de la antigua escuela, todo esto aderezado con mi toque personal. Si a alguien le interesa, que me lo haga saber y yo, con mucho gusto le responderé sus preguntas. Pero recuerdo, que las respuestas para aquellos que tengan una mente cerrada pueden ser dolorosísimas.

    ResponderEliminar
  2. Tiuuuuu... sólo sé q no sé nada... sino com penses trobar respostes?

    ResponderEliminar
  3. Esper que no t'estiguis referint a Descartes, que com diu es seu nom... millor deixar-ho descartat xD. Com deia en Nietzsche, Descartes és una aranya: teixexen (no sé si s'escriu així) a partir d'es fil que surt d'es seu cos. Sa realitat és molt diferent, perque com diu Kant, les respostes se troben per tot arreu, només les hem de trobar; no ens ho em de treure de sa màniga com feia Descartes.

    Encara que, això si, si te refereixes a Aristòtil (crec que va ser ell es qui va dir allò de "solo sé que no sé nada" i sinó va ser Plató) me pareix ben dit i no hi ha res més a dir. ^^ . Però recalco, ses respostes s'han de trobar. Estan "por ahí".

    ResponderEliminar
  4. Em referia a Socrates... ho deia pq sembla q hagis trobat totes les respostes... només era un "iep, estigues alerta del q encara hi ha per descobrir"

    ResponderEliminar
  5. Per a que vegis que ni tansols so que jo pugui pensar és tan bo com hi dic, he escrit un post nou, que es troba en correcció, que tracta de s'infinit. A molt trigar (i ja que és un tema molt important) el posaré demà. Dewww

    ResponderEliminar